پيام

انديشه نگار
98/10/10

+ [تلگرام] .
تکيه گاه که مي شوي
فراتر از يک کوه بايد باشي
بايد باشي هرکجا
حتي در انتهايِ يک خيابانِ باران خرده
از سيلِ اشکهايش
که بي پناه مي شود
و آغوشِ هيچ رهگذري را
محرمِ خستگي هايش نمي داند
ببيند تو را
تا تو قدمهايش را يکي دو تا بردارد
خودش را رها کند ميانِ بازوانت
بايد باشي
حتي ميانِ خنده هاي بلندش
حتي ميانِ شلوغي هايِ هرروزه
تکيه گاه که مي شوي
مرد و زن ندارد
بايد
همه ي دنيا را
از بودنت ادامه...

طنين آرامش 98/10/15

عالي بود.... #fd

@2شعروادب سپاس

@2FDAN ممنون

@ #تبريزي ساغول ..

مثل هميشه خيلي زيباااااا هم متن و هم عکس

@هما بانو ممنون مادر جان نگاهتون زيباست

@دهکده موسيقي

عالي

@عارفانه هاي يک دوست سپاس

برای مشاهده پیام های بیشتر لطفا وارد شوید