برگهای زرد فروریخته از درخت
فرش راه گامهایی خسته اند
که در تلاطم سالی پر رنج
بدون تو
آرام و سنگین
فشرده می شوند
و نگاهی که از همین مسیر
جستجوگر خاطراتی نه چندان دور
به خیالی عمیق فرو رفته است
مات و مبهوت
و اشکی که بدون هیچ تقلا
راه خویش را
بر شیب گونه ام ،
آرام و بی دغدغه
پیش می گیرد
آه چقدر دستهایم تنهایند ،
به تنهایی دستان تو ..به گاه رفتن ..

.

متن و عکس : اندیشه نگار 1394

نوشته شده در یکشنبه 94/4/14ساعت 1:0 صبح توسط اندیشه نگار نظرات ( ) |